Jak wyrobić paszport dla psa?

Wakacje należą się wszystkim, naszym zwierzakom również. Dlaczego by więc nie zabrać ich z nami na egzotyczny wyjazd?

Sezon wakacyjny już tuż tuż, czyli to już ostatni gwizdek, aby dopełni formalności związanych z przemieszczaniem naszych pupili poza granice Polski.

Temat paszportów dla zwierząt powraca co roku, tuż przed sezonem urlopowym, ale większość właścicieli psów i kotów nie zdaje sobie sprawy z formalnych obostrzeń i urzędowych wymagań dla przewozu zwierząt za granicę i zdarza się, że niestety zwierzaki wyjechać na wakacje nie mogą…

Co więc należy zrobić przed wyjazdem?

1. Oznakowanie zwierzęcia

Podstawą wszelkich działań lekarsko-weterynaryjnych i urzędowych jest możliwość identyfikacji zwierzęcia. Standardem jest obecnie znakowanie zwierząt poprzez implantację podskórnie mikrotranspondera (mikroczipa). Dopuszczone jest również odczytanie wyraźnego tatuażu, jednakże wykonanego nie później niż do 3.07.2011r.

2. Szczepienie na wściekliznę

 U zwierząt szczepionych po raz pierwszy, a także u zwierząt wcześniej nie oznakowanych lub tych, u których minął termin szczepienia przypominającego, szczepienie na wściekliznę formalnie uzyskuje ważność po upływie 21 dni. Jest to okres karencji, kiedy to, mimo posiadania paszportu i szczepienia, nadal nie możemy przekroczyć z naszym pupilem granicy.

W Polsce mamy obowiązek szczepienia na wściekliznę psów po ukończeniu 3 miesięcy, nie później jednak niż przed ukończeniem 4 miesiecy. Dorosłe psy, o nieznanym statusie szczepienia, powinny być szczepione na wściekliznę niezwłocznie, jeżeli tylko pozwala na to stan ich zdrowia.

3. Wydanie paszportu dla psa

 Paszport dla psa może zostać wystawiony jedynie przez uprawnionego lekarza weterynarii, który złożył stosowny wniosek do okręgowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej i został wpisany do rejestru lekarzy weterynarii uprawnionych do wydawania paszportów oraz wykonywania stosownych wpisów w elektronicznej ewidencji paszportów dla zwierząt.

4. Miareczkowanie przeciwciał przeciwko wściekliźnie

W przypadku przemieszczania zwierząt do kraju, w  którym wymagane jest wcześniejsze wykonanie badań serologicznych i określenie miana przeciwciał neutralizujących wirus wścieklizny, uprawniony lekarz weterynarii pobiera próbkę krwi i wysyła ją do laboratorium referencyjnego.

5. Profilaktyka wobec kleszczy i echinokokozy

 Niektóre kraje wymagają wdrożenia leczenia/ profilaktyki przeciwko tasiemczycy i kleszczom. Preparaty zawierające odpowiednie substancje czynne należy podać 24 – 120 godz przed wyjazdem. Informacja o ich zastosowaniu również powinna być odnotowana w paszporcie.

6. Badanie kliniczne

Na 24 godziny przed przekroczeniem granicy należy poddać psa badaniu klinicznemu, a jego wyniki potwierdzić w stosownym dziale paszportu.

Wycieczki do krajów bardziej egzotycznych, poza UE wiązać się mogą z dodatkowymi restrykcjami.

Najlepiej już kilka miesięcy przed planowanym wyjazdem warto się skontaktować z lekarzem odnoście wymagań weterynaryjnych w danym kraju. Nierzadko wymagane jest posiadanie dla zwierząt świadectwa zdrowia, które to z kolei może wystawić jedynie powiatowy lekarz weterynarii.

A jak już przebrniemy przez te wszystkie procedury, to w końcu będziemy mieli po czym odpoczywać…

Na co szczepić psa? Sprawdzamy które szczepionki musimy zastosować

Po co szczepimy?

Celem szczepienia jest wytworzenie przeciwciał, czyli odporności przeciwko określonym chorobom. Szczepionki imitują naturalną infekcję i w sposób bezpieczny i kontrolowany stymulują układ odpornościowy do walki z określonym drobnoustrojem. Głównym celem szczepień jest ochrona przed ciężkim przebiegiem zakażenia lub przed jego powikłaniami. A co jeszcze istotne- szczepienia służą ochronie najsłabszych osobników, u których z różnych względów szczepień wykonać nie można. Dzięki nim tworzymy tzw. odporność stadną.

Szczepienia psów możemy podzielić na zasadnicze oraz dodatkowe

Szczepienia zasadnicze to takie, które powinny być wykonane u wszystkich osobników danego gatunku.

Szczepienia dodatkowe to szczepienia zalecane do stosowania przy zwiększonym ryzyku zachorowania na określoną chorobę.

Na co szczepimy?

Parwowiroza to jedna z najgroźniejszych chorób wieku szczenięcego. Wywoływana jest przez Parvowirus, który może utrzymywać się w środowisku nawet do roku! Objawami parwowirozy są biegunka, wymioty, posmutnienie oraz apatia. Choroba jest bardzo zaraźliwa i może być śmiertelna, zwłaszcza dla bardzo młodego organizmu!

Nosówka to druga z najgroźniejszych chorób wirusowych psów. Ma gwałtowny przebieg i często kończy się śmiercią zwierzęcia.

Kaszel psiarniowy to choroba górnych dróg oddechowych wywoływana m.in. przez wirusa parainfluenzy oraz adenowirusa typu 2. Do zakażenia dochodzi wraz z wydzieliną z nosa, jamy ustnej oraz oczu. Objawy kliniczne obejmują suchy kaszel, gorączkę, katar oraz kichanie.

Zakaźne zapalenie wątroby jest wywoływane przez adenowirusa typu 1, który przenoszony jest do środowiska z moczem zwierzęcia. Objawami tej groźnej choroby są żółtaczka, gorączka, apatia oraz zmętnienie rogówki.

Wścieklizna to wirusowa choroba zakaźna dotykająca układ nerwowy. To najgroźniejsza choroba, jaką możemy się zarazić od zwierząt. Wirus wścieklizny przenosi się głównie przez kontakt śliny z uszkodzoną skórą. Objawy zakażenia to m.in. niepokój, nadmierna pobudliwość, agresja oraz ślinienie. Wścieklizna jest chorobą nieuleczalną. W Polsce obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają psy powyżej 3 miesiąca życia.

Kalendarz szczepień

Program szczepień uzależniony jest od wieku naszego zwierzaka, a same szczepienia wykonujemy w odstępach 3 lub 4 tygodni.

Wczesne szczepienia wykonujemy pomiędzy 6 a 8 tygodniem życia z użyciem szczepionki dwuskładnikowej. Dzięki temu szczepieniu nasz pupil jest chroniony przed zachorowaniem na nosówkę oraz parwowirozę.

Drugie szczepienie wykonujemy z użyciem szczepionki trzyskładnikowej. Po tym szczepieniu szczeniak zyskuje dodatkową odporność przeciwko zakaźnemu zapaleniu wątroby.

Trzecie szczepienie powoduje wykształcenie pełnej odporności przeciwko parwowirozie, nosówce, zakaźnemu zapaleniu wątroby a także parainfluenzie.

Czwarte szczepienie, które wykonujemy od 12 tygodnia życia będzie uodparniało naszego psiaka na zakażenie wirusem wścieklizny.

Szczepienie przypominające wykonujemy po 12 miesiącach od ostatniego szczepienia na choroby zakaźne oraz wsciekliznę, a każde kolejne co 3 lata, chyba że lekarz zaleci inaczej.

W Polsce mamy ustawowy obowiązek corocznego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie. Za brak takiego szczepienia możemy zostać ukarani mandatem!

Oprócz podstawowego schematu uodparniania psów możemy również wykonywać szczepienia dodatkowe.

Do szczepień dodatkowych zaliczamy immunoprofilaktykę:

– parainfluenzy – składnik większości podstawowych szczepionek złożonych

– herpeswirozy – u suk hodowlanych,

– leptospirozy – dla psów mających kontakt ze szczurami, pływających w stojących zbiornikach wodnych oraz pijących z nich wodę.

– bordetellozy – szczepionka donosowa stosowana u psów podatnych na infekcje górnych dróg oddechowych

Dla każdego psa, w zależności od jego wieku, stanu zdrowia oraz trybu życia schemat szczepień powinien zostać dobrany indywidualnie.

Lekarz weterynarii po wykonaniu badania kliniczego i na podstawie wywiadu środowiskowego, dobierze najskuteczniejszy program profilaktyczny.

Tabletki czy obroża na kleszcze dla psa – co lepsze?

Wiosna, w wraz z nią powraca coroczny problem-kleszcze.

Te małe pajeczaki, które przenoszą wiele zagrażających zdrowiu i życiu chorób, zarówno u ludzi jak i u  naszych czworonożnych przyjaciół, są szczególnie aktywne wczesną wiosną i jesienią. Więc jest to już najwyższy czas, aby zabezpieczyć przed nimi nasze zwierzaki.

Na rynku weterynaryjnych produktów przeciwpasożytniczych istnieje wiele preparatów przeciw kleszczom. Ale które wybrać? Czym się sugerować? Na co zwrócić uwagę?

Oto małe podsumowanie

Preparaty typu spot on w postaci kropli aplikowanych na skórę okolicy grzbietu i szyi to klasyka preparatów przeciwkleszczowych. Są stosunkowo bezpieczne, nie wchłaniają się z powierzchni skóry i mogą być stosowane od 7-8 tygodnia życia. Ich średni czas działania to tylko 28 dni. Preparat osadza się na włosach i skórze zwierzęcia i działa na insekty w sposób kontaktowy. Niektóre spot on’y posiadają szerokie spektrum działania, obejmujące również ektopasożyty, takie jak komary czy muchówki.

Niestety preparaty mogą powodować kontaktowe podrażnienia skórny i reakcje nadwrażliwości. Nie są również polecane dla zwierząt, które spędzają aktywnie czas w wodzie.

Obroże przeciw kleszczom możemy stosować u psów od 7. a u kotów od 10. tygodnia życia. Ich działanie rozpoczyna się w ciągu 48 godzin od założenia i trwa 6-8 miesiecy, co jest znacznym plusem tego typu zabezpieczeń. Substancja czynna zawarta w obroży rozprzestrzenia się w sierści zwierzęcia w sposób ciagły i również działa na insekty kontaktowo. U psów z drugą i gęstą okrywą włosową obroża może się okazać niewystarczającym zabezpieczeniem, przez co wskazane jest stosowanie dodatkowego zabezpieczenia w szczycie aktywności kleszczy. Niektóre rodzaje obroży sprawdzą się również u psów pływających.

Tabletki do żucia i rozgryzania przeciw kleszczom możemy stosować u psów od 8 tygodnia życia. Długość działania tabletki zależna jest od rodzaju preparatu, i wynosi 5 lub 12 tygodni. Substancja czynna działa bójczo również w stosunku do nużeńców, pcheł i świeżbowca. Tabletki zostały wprowadzone na rynek stosunkowo niedawno, dlatego kleszcze nie zdołały jeszcze wykształcić na nie oporności. Cechują się bardzo dobrą skutecznością, niezależnie od rodzaju okrywy włosowej czy narażenia na ciagły kontakt z wodą. Tabletek długodziałających nie zalecamy jednak stosować u szczeniąt, ze względu na szybko zmieniająca się masę ciała oraz u zwierząt z chorobami nerek i wątroby.

Babeszjoza

Jedną z najpoważniejszych chorób przenoszonych przez kleszcze jest babeszjoza, która w naszym regionie występuje niezwykle często!

Babeszjoza to choroba wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Babesia spp.

Pasożyty wnikają do krwinek czerwonych, gdzie następuje ich namnazanie. W następstwie tego dochodzi do rozerwania erytrocytów. Rozwija się anemia, która skutkuje niedotlenieniem tkanek oraz narządów i wystąpieniem objawów klinicznych choroby.

Co powinno zwrócić naszą uwagę?

• podwyższona temperatura ciała,
• osłabienie,
• jadłowstręt,
• bladość lub zażółcenie błon śluzowych,
• ciemne zabarwienie moczu.

Choroba ma gwałtowny przebieg i może kończyć się śmiercią zwierzęcia.

Inne choroby przenoszone przez kleszcze to, m.in.:

• anaplazmoza
• erlichioza
• borelioza 

Ich objawy są niespecyficzne, dlatego zawsze bierzemy je pod uwagę, jeśli naszego pacjenta ugryzł kleszcz.

Ważne!

•  Zawsze kupujmy preparaty weterynaryjne ze sprawdzonych źródeł.
• Żaden z preparatów nie gwarantuje 100 % ochrony.
• Każdy zwierzak jest inny, dlatego odpowiedni produkt powinien zostać dobrany indywidualnie.
• Wskazane jest stosowanie profilaktyki przeciwkleszczowej przez cały rok.

Pamiętajmy, że właściwa profilaktyka przeciwpasożytnicza w znacznym stopniu zapobiega przenoszeniu się chorób wektorowych.

Zapraszamy na wizyty, podczas których lekarze weterynarii doradzą i wskażą odpowiedni preparat dla Waszego pupila.